Obszar administracyjny Lędzin znajduje się w obrębie dwóch makroregionów - Wyżyny Śląskiej i Kotliny Raciborsko-Oświęcimskiej. W ramach Wyżyny Śląskiej, o krajobrazie zrębowym, wyróżnić można opadający w kierunku Kotliny Mlecznej fragment południowego stoku Płaskowyżu Murcek, rozciętego obniżeniem koło Ławek, wraz z doliną Przyrwy. Od południowego wschodu jest on ograniczony Garbem Lędzińskim, rozciągającym się pomiędzy Hołdunowem i Jaroszowicami, o długości około 5 km i szerokości blisko 1,5 km. Jego partie szczytowe, dochodzące do wysokości nieco ponad 300 m n.p.m., są faliste lub pagórkowate, w niektórych miejscach porozcinane płytkimi dolinami. Łagodniejsze południowo-wschodnie stoki Garbu opadają w kierunku doliny Wisły i Przemszy, obejmując także dolinę Gostyni, wchodzącą już w skład Kotliny Oświęcimskiej.

Fizjograficznie Lędziny pozostają na obszarze Pagórów Jaworznickich, na terenie urozmaiconym wzgórzami: Klimontem (302 m n.p.m.), Szachtą (296 m n.p.m.), Strzyżówką (290 m n.p.m.), Małkowcem, Kępą, Wapieńką i Glinogórą.

Pokrywa glebowa gminy jest mało zróżnicowana. Występują tutaj przeważnie gleby bielicowe, wytworzone z utworów pochodzenia lodowcowego, gleby brunatne, czarne ziemie, rędziny (pojawiające się głównie na wyniosłościach Garbu Lędzińskiego) oraz gleby bagienne. Wszystkie gleby występujące na terenie Lędzin zostały zaliczone do klasy „A”, czyli najmniej skażonych, gdzie uprawa roślin może być prowadzona bez żadnych ograniczeń. Do głównych upraw można zaliczyć: różnego rodzaju zboża jare i ozime, kukurydzę, ziemniaki i buraki cukrowe.

Północna i północno-wschodnia część gminy otoczona jest lasami, wchodzącymi w skład leśnego pasa ochronnego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Dominującym rodzajem są lasy iglaste, głównie sosnowe, natomiast drugie miejsce zajmują lasy mieszane, przede wszystkim sosnowo-dębowe. Spełniają one bardzo ważną funkcję ochronną - zatrzymują większość zanieczyszczeń napływających na teren Lędzin z bardziej uprzemysłowionych terenów Śląska.